Qui a épousé Magnus I (książę Meklemburgii)?

Magnus I (zm. 1 września 1384 r.) – książę Meklemburgii-Schwerin od 1383 r. wraz ze starszym bratem Albrechtem III (będącym zarazem królem Szwecji) i bratankiem (synem starszego brata Henryka III) Albrechtem IV.

Magnus był trzecim synem księcia Meklemburgii-Schwerin Albrechta II i Eufemii, córki księcia Sudermanii Eryka Magnussona ze szwedzkiego rodu królewskiego Folkungów.

Żoną Magnusa była Elżbieta, córka księcia wołogosko-rugijskiego Barnima IV Dobrego. Mieli dwoje dzieci: córkę Eufemię, żonę księcia Werle Baltazara, i syna Jana IV, księcia Meklemburgii-Schwerin

Elżbieta (Elsaba) (ur. 1360, zm. w okr. 5 października–31 grudnia 1388 prawdopodobnie w Szwerinie) – żona Magnusa I, księcia meklemburskiego na Schwerinie, córka Barnima IV Dobrego, księcia wołogosko–rugijskiego i Zofii.

11 czerwca 1377 miasto Grevesmühlen złożyło hołd przyszłej księżnej, która objęła dobra ziemskie w pięć dni później. Nadania dla Elżbiety były wynikiem rozmów jej braci Warcisława VI (Jednookiego) i Bogusława VI z Albrechtem II Wielkim, ojcem Magnusa I, w sprawie posagu i dożywocia. Rozmowy były podejmowane od 7 lipca 1369, jednak powikłania polityczne spowodowały odłożenie ich na późniejszy okres.

Zmarłą w 1388 pochowano przypuszczalnie w kościele klasztornym, w Doberanie, tuż obok męża.